سوره حاقه (۶۹)
مكى و شامل پنجاه و دو آيه
بهنام خداوند بخشنده مهربان
عذاب فراگير.(۱)
اين عذاب فراگير چيست؟(۲)
تو چه مىدانى عذاب فراگير چيست؟(۳)
قوم ثمود و قوم عاد منكر عذاب درهم كوبنده شدند.(۴)
قوم ثمود بعلت طغيانشان هلاك شدند،(۵)
اما قوم عاد با طوفان سرد شديدى نابود شدند،(۶)
كه خداوند هفت شب و هشت روز بر آنها بدون وقفه مسلط ساخت. مردم را مىديدى كه مثل تنه خشك درختان خرما كه به زمين افتاده باشند از پا درآمدهاند.(۷)
آيا كسى از آنها را مىبينى كه باقى مانده باشد؟(۸)
و فرعون و كسانىكه قبل از او بودند و قوم لوط كار خطا مىكردند.(۹)
آنها از فرستاده خداوندشان اطاعت نكردند درنتيجه خداوند آنها را دچار عذابى سخت كرد.(۱۰)
وقتى آب طغيان كرد ما شما را سوار كشتى كرديم.(۱۱)
براى اينكه آن را تذكرى براى شما بسازيم و گوشهاى شنوا آن را بشنوند و نگه دارند.(۱۲)
وقتى يكبار در صور دميده شود و زمين و كوهها از جا كنده و يكباره درهم كوبيده شوند، آن روز واقعه قيامت واقع شده است.(۱۳ تا ۱۵)
و آسمان پاره شود و نظمش بهم خورد.(۱۶)
و فرشتگان در اطراف آسمان باشند و در آن روز هشت فرشته عرش خداوندت را بالاى سرشان حمل مىكنند.(۱۷)
آن روز پيش خدا عرضه مىشويد و هيچ كار شما مخفى نمىماند.(۱۸)
اما كسىكه نامه اعمالش بدست راستش داده شود گويد بياييد و نامه اعمال مرا بخوانيد.(۱۹)
من گمان مىكردم كه حسابم را خواهم ديد.(۲۰)
او زندگى موردپسندى دارد.(۲۱)
در بهشت عالى،(۲۲)
كه ميوههايش در دسترس است.(۲۳)
بعلت كارهايى كه در دنيا كرديد بخوريد و بنوشيد، نوشجانتان.(۲۴)
اما كسىكه نامه اعمالش بدست چپش داده شود، گويد كاش نامه اعمالم بمن داده نمىشد.(۲۵)
و نمىدانستم حسابم چيست.(۲۶)
ايكاش مرگ من فرا مىرسيد.(۲۷)
مال من فايدهاى برايم نداشت.(۲۸)
قدرت من از بين رفت.(۲۹)
خطاب مىشود كه او را بگيريد و به زنجير بكشيد.(۳۰)
بعد او را وارد جهنم كنيد.(۳۱)
و با زنجير هفتاد زرعى او را وارد جهنم كنيد.(۳۲)
او به خداى بزرگ ايمان نمىآورد.(۳۳)
و افراد را به سير كردن فقيران تشويق نمىكرد.(۳۴)
پس امروز در اينجا دوست مهربانى و غذايى جز چرك و خون ندارد.(۳۵ و ۳۶)
آن را فقط خطاكاران مىخورند.(۳۷)
قسم به آنچه كه مىبينيد و يا نمىبينيد.(۳۸ و ۳۹)
كه قرآن سخن فرستادهاى بزرگوار است.(۴۰)
و سخن شاعر نيست. عده كمى از شما ايمان مىآوريد.(۴۱)
سخن كاهن هم نيست. مقدار كمى متوجه مىشويد.(۴۲)
نزول آن از طرف صاحباختيار جهانيان است.(۴۳)
اگر بعضى حرفها را از قول ما مىگفت،(۴۴)
ما با دست خودمان او را مىگرفتيم،(۴۵)
و شاهرگش را قطع مىكرديم.(۴۶)
هيچكدام شما هم نمىتوانستيد از اينكار جلوگيرى كنيد.(۴۷)
قرآن تذكرى براى افراد باتقوى است.(۴۸)
ما مىدانيم كه عدهاى از شما منكر آن مىشويد.(۴۹)
و اين كار باعث حسرت افراد بىايمان خواهد بود.(۵۰)
و اين حرف كاملاً حقيقت است.(۵۱)
پس بهنام خداوند بزرگت تسبيح بگو. (۵۲)